Gisteren na het werk reed ik richting de noorderkempen ipv van zoals gewoonlijk naar Hemiksem. Dat ter gelegenheid van de verjaardag van Storm, de zoon van vrienden van ons die in Zoersel wonen in wat we villa Gagelhof zijn gaan noemen naar de Gagelhoflaan waar het huis gelegen is. Het klinkt wel vind ik.
Gelukkig had ik de wind min of meer mee. Vanuit Mechelen volgde ik eerst het kanaal tot aan Mechelen noord waar ik de Dijle overstak om die te volgen tot aan 'de blauw bruggeskes' aan de Rupel & Nete om verder via de Nete en het Nete kanaal tot aan het Albert kanaal in Viersel te rijden vanwaar ik de N14 tot in Zoersel volgde.
Al bij al was het verder dan ik geschat had. Ik ging uit van een dikke 40km, het werden er uiteindelijk 53 en hoewel de wind me niet geheel tegen zat was dat trekken en sleuren van de windstoten langs de zijkant toch redelijk vermoeiend. In Massenhoven aan een tankstation gestopt om te tanken. Geen naft uiteraard, maar wel een colake en een Snickers. Al bij al goed aan gekomen met een gemiddelde van 29,8 volgens de kilometriek... Strava gaf minder aan en had ook 15km van het parcours gemist. Altijd een beetje frustrerend vind ik. Misschien toch eens investeren in een ander apparaat, want ik heb de indruk dat dat op de smart-phone toch niet altijd even stabiel loopt.
Maar bon.
Deze ochtend op weg naar het werk reden er ter hoogte van Heindonk ineens 5 gepensioneerde knarren voor mij. Even een tandje bij en mee in hun zog. Een klapke gedaan me de achterste van het groepke. Ze reden richting Vorselaar. Min of meer dezelfde richting die ik de dag ervoor was uitgefietst dus. Ik zei hem dat hij er beter op stond dan ikzelf, omdat ik op weg was naar mijn werk en zij dus puur voor de ontspanning uit hunne nest waren gekropen om een toerke met de fiets te doen. Hij repliceerde da'k daar niet al te jaloers op moest zijn. Op dat oud(er) zijn dan denk ik dat hij bedoelde. Misschien heeft hij daar wel gelijk in en mogen we dus best wel gelukkig zijn met het feit dat we elke dag mogen gaan werken en nog meer dat ik dat elke dag mag doen met de fiets door een groene omgeving grotendeels uit het verkeer ver weg van al die waanzin op de weg. Massa's mensen die liever zagen en klagen over het verkeer en de files dan er iets aan te doen... Maar bon, we wijken af.
De man had misschien gelijk, maar wat ik zeker weet is dat ik er niet rouwig om zal zijn als ik later als ik groot ben nog zo met de fiets kan gaan rijden. Vroeger lachten we wel een met 'die ouw mannen' op hun koersvelo. Sinds ik zelf met de fiets rijd denk ik daar anders over. Als je zo van de oude dag kan genieten, met zijn vijfen op de velo, allemaal goed gezind, er wordt al eens een grap gemaakt waarmee smakelijk gelachen wordt. Geen van hen vond het ook erg dat ik mij even liet meedrijven in hun wiel. Dat zijn zeker de goei. Aan 'de blauw bruggeskes' draaiden ze af en reed ik verder richting Mechelen. Er werd nog redelijk entousiast afscheid geroepen en gezwaaid en een toffe fietstocht en leuke werkdag gewenst en daar reed ik weer alleen. Het tempo nog steeds rond de 30km/uur, maar het trappen toch weer iets zwaarder en heimelijk was ik, hoewel me dat net afgeraden was door een wijze grijsaard te fiets, toch een beetje jaloers op die 5 helden te fiets die gezamelijk afwisselend genietend van elkaars wiel op weg waren naar de noorderkempen.
Gelukkig had ik de wind min of meer mee. Vanuit Mechelen volgde ik eerst het kanaal tot aan Mechelen noord waar ik de Dijle overstak om die te volgen tot aan 'de blauw bruggeskes' aan de Rupel & Nete om verder via de Nete en het Nete kanaal tot aan het Albert kanaal in Viersel te rijden vanwaar ik de N14 tot in Zoersel volgde.
Al bij al was het verder dan ik geschat had. Ik ging uit van een dikke 40km, het werden er uiteindelijk 53 en hoewel de wind me niet geheel tegen zat was dat trekken en sleuren van de windstoten langs de zijkant toch redelijk vermoeiend. In Massenhoven aan een tankstation gestopt om te tanken. Geen naft uiteraard, maar wel een colake en een Snickers. Al bij al goed aan gekomen met een gemiddelde van 29,8 volgens de kilometriek... Strava gaf minder aan en had ook 15km van het parcours gemist. Altijd een beetje frustrerend vind ik. Misschien toch eens investeren in een ander apparaat, want ik heb de indruk dat dat op de smart-phone toch niet altijd even stabiel loopt.
Maar bon.
Deze ochtend op weg naar het werk reden er ter hoogte van Heindonk ineens 5 gepensioneerde knarren voor mij. Even een tandje bij en mee in hun zog. Een klapke gedaan me de achterste van het groepke. Ze reden richting Vorselaar. Min of meer dezelfde richting die ik de dag ervoor was uitgefietst dus. Ik zei hem dat hij er beter op stond dan ikzelf, omdat ik op weg was naar mijn werk en zij dus puur voor de ontspanning uit hunne nest waren gekropen om een toerke met de fiets te doen. Hij repliceerde da'k daar niet al te jaloers op moest zijn. Op dat oud(er) zijn dan denk ik dat hij bedoelde. Misschien heeft hij daar wel gelijk in en mogen we dus best wel gelukkig zijn met het feit dat we elke dag mogen gaan werken en nog meer dat ik dat elke dag mag doen met de fiets door een groene omgeving grotendeels uit het verkeer ver weg van al die waanzin op de weg. Massa's mensen die liever zagen en klagen over het verkeer en de files dan er iets aan te doen... Maar bon, we wijken af.
De man had misschien gelijk, maar wat ik zeker weet is dat ik er niet rouwig om zal zijn als ik later als ik groot ben nog zo met de fiets kan gaan rijden. Vroeger lachten we wel een met 'die ouw mannen' op hun koersvelo. Sinds ik zelf met de fiets rijd denk ik daar anders over. Als je zo van de oude dag kan genieten, met zijn vijfen op de velo, allemaal goed gezind, er wordt al eens een grap gemaakt waarmee smakelijk gelachen wordt. Geen van hen vond het ook erg dat ik mij even liet meedrijven in hun wiel. Dat zijn zeker de goei. Aan 'de blauw bruggeskes' draaiden ze af en reed ik verder richting Mechelen. Er werd nog redelijk entousiast afscheid geroepen en gezwaaid en een toffe fietstocht en leuke werkdag gewenst en daar reed ik weer alleen. Het tempo nog steeds rond de 30km/uur, maar het trappen toch weer iets zwaarder en heimelijk was ik, hoewel me dat net afgeraden was door een wijze grijsaard te fiets, toch een beetje jaloers op die 5 helden te fiets die gezamelijk afwisselend genietend van elkaars wiel op weg waren naar de noorderkempen.
Reacties