De rit naar huis vorige week was bangelijk. Precies of ik had vleugels. Het was wel maar 21km maar ik heb toch een deftige 29km/u gereden wat voor mijn doen toch wel goed is. Het was mijn snelste rit naar huis tot nu toe. Ik moet wel toegeven dat de wind in mijn voordeel blies. Het voelt desalnietemin om tegen 37km/u langs de Rupel te 'vliegen'.
Vrijdag was nochtans andere koek. Samen met mijn broeder genoot ik van de betere belgische bieren, Orval, La Chouffe, Duvel... op donderdag avond. Niet alleen lag ik te laat in mijn bed om fris te zitten ik had ook nog te veel alcohol in mijn systeem om deftig rond te draaien. En natuurlijk, de wind, die was er nog steeds in niet meer in mijn voordeel deze keer.
Het was zwaren travak. Daarbij kwamen dan ook nog een paar extra kilometers, via Walem vooraleer in Mechelen af te slaan. Ik moet dringend mijn ritten beginnen uitbreiden wil ik enige training op de fiets bijeen sprokkelen waar ik ook nog iets aan heb binnen een paar maanden.
Ook het weekend was vrij hard. Vrijdag was het rugby training. Ik was veel te moe en was de hele tijd niet echt geconcentreerd en ik ging er ook niet voor zoals zou moeten. Na de training werd er dan gezegd dat ik hooker ging spelen op zondag. Vermits ik nog nooit hooker speelde kwam dat een beetje als een schok en ik was toch wel een beetje ongerust over dat hele experiment. Iedereen die rugby speelt weet dat dat niet de meest evidente positie is om zo maar eventje zonder training op te vullen.
Zondag zelf kreeg ik dan toch een beetje hooker training tijdens de opwarming. Het laatste dat men me zei was: 'Zelfzekerheid uitstralen, dan komt het wel in orde'. Een stemmetje in mijn hoofd zei dan: 'Ja, en na de eerste keer hebben ze je door en maken ze je af de rest van de wedstrijd.'
En ja hoor, die eerste scrum was nogal schokkend... ik kreeg een serieuze dreun en dacht van: 'amai als dat hier heel de tijd zo gaat zijn.' De volgende keer gingen we lager in en vanaf dan werd het beter en konden we ook harder in gaan. Ik heb het heel de match volgehouden en dat was al beter dan verwacht. In het begin van de tweede helft begon mijnen tegen-hooker mij dan elke keer kopstoten te geven bij het inkomen. 'k Heb hem dan gezegd dat mijn hoofd harder is dan dat van hem en hem ook eens ne kopstoot gegeven en nadien liet hij het zo. Hij keek nog wel van vies, maar daar doe ik nu niet echt van in mijn broek.
Uiteindelijk zijn we dan ook nog eens gewonnen. We hebben het ons nochtans niet echt makkelijk gemaakt. Heel veel penalties tegen gekregen en daarbovenop was de scheidsrechter ook niet echt onze vriend.
Vandaag voelen schouders en nek alsof ze in beton gegoten zijn, maar na een overwinning valt dat best te pruimen :-)
Vrijdag was nochtans andere koek. Samen met mijn broeder genoot ik van de betere belgische bieren, Orval, La Chouffe, Duvel... op donderdag avond. Niet alleen lag ik te laat in mijn bed om fris te zitten ik had ook nog te veel alcohol in mijn systeem om deftig rond te draaien. En natuurlijk, de wind, die was er nog steeds in niet meer in mijn voordeel deze keer.
Het was zwaren travak. Daarbij kwamen dan ook nog een paar extra kilometers, via Walem vooraleer in Mechelen af te slaan. Ik moet dringend mijn ritten beginnen uitbreiden wil ik enige training op de fiets bijeen sprokkelen waar ik ook nog iets aan heb binnen een paar maanden.
Ook het weekend was vrij hard. Vrijdag was het rugby training. Ik was veel te moe en was de hele tijd niet echt geconcentreerd en ik ging er ook niet voor zoals zou moeten. Na de training werd er dan gezegd dat ik hooker ging spelen op zondag. Vermits ik nog nooit hooker speelde kwam dat een beetje als een schok en ik was toch wel een beetje ongerust over dat hele experiment. Iedereen die rugby speelt weet dat dat niet de meest evidente positie is om zo maar eventje zonder training op te vullen.
Zondag zelf kreeg ik dan toch een beetje hooker training tijdens de opwarming. Het laatste dat men me zei was: 'Zelfzekerheid uitstralen, dan komt het wel in orde'. Een stemmetje in mijn hoofd zei dan: 'Ja, en na de eerste keer hebben ze je door en maken ze je af de rest van de wedstrijd.'
En ja hoor, die eerste scrum was nogal schokkend... ik kreeg een serieuze dreun en dacht van: 'amai als dat hier heel de tijd zo gaat zijn.' De volgende keer gingen we lager in en vanaf dan werd het beter en konden we ook harder in gaan. Ik heb het heel de match volgehouden en dat was al beter dan verwacht. In het begin van de tweede helft begon mijnen tegen-hooker mij dan elke keer kopstoten te geven bij het inkomen. 'k Heb hem dan gezegd dat mijn hoofd harder is dan dat van hem en hem ook eens ne kopstoot gegeven en nadien liet hij het zo. Hij keek nog wel van vies, maar daar doe ik nu niet echt van in mijn broek.
Uiteindelijk zijn we dan ook nog eens gewonnen. We hebben het ons nochtans niet echt makkelijk gemaakt. Heel veel penalties tegen gekregen en daarbovenop was de scheidsrechter ook niet echt onze vriend.
Vandaag voelen schouders en nek alsof ze in beton gegoten zijn, maar na een overwinning valt dat best te pruimen :-)
Reacties