Het begin

'k Heb mij net ingeschreven voor de Ronde van Vlaanderen. Den toer van 140km op 05/04/2008.
Deze morgen een mailke gekregen dat ook De Brabantse Pijl op 29/03/2008 op het programma staat.

Dit weekend bitter weinig gesport. Nog altijd een beetje ziek. Vrijdag wel getraind (rugby) en daarna zwaar in den Duvel gevlogen. Zondag Antwerp-Asub3, niet meegespeeld, wel gaan kijken. Gewonnen, maar rekening houdende met het feit dat die van Asub maar met 14 waren had het wel wat beter mogen zijn.

Dit is het voorlopige programma:
29/03/2008: Brabantse Pijl
05/04/2008: Ronde v Vlaanderen (140km)
11/05/2008: Tilff-Bastogne-Tilff (237km)
05/07/2008: La Marmotte

eventueel komt daar ook nog de '10 miles' in Antwerpen bij, 20/04/2008
en nadien waarschijnlijk ook nog wel de Sterke Peer eens opnieuw en deze keer nuchter: nog geen datum te vinden op de website.

Daar is het trouwens allemaal begonnen vorig jaar. We waren op vrijgezellen 'weekend' voor Maarten en daar werd tijdens de sterke verhalen ook de Marmotte aangeraakt...

Vrijdag avond waren we met 4 man naar Leuven gereden, vanuit Antwerpen. Joost, Hans, Maarten en ikzelf (nog niet op koers velo toen). Na een stapke in de Leuvense wereld met de velo op vrijdag avond trokken ik en Maarten terug richting Antwerpen met de trein. Maarten dacht dat het er al opzat en vond het prima dat het zo op het gemak was geweest en niet al te grootschalig.

Groot was zijn verassing toen ik hem blinddoekte en die mannen (ondertussen met de auto naar Antwerpen gereden) ineens bij hem binnen kwamen. Al zijn fiets gerief en zijn geblinddoekte zelf in de auto geladen en richting Wuustwezel gereden waar we in een cowboydorp ('k ben de naam even kwijt) wat spellekes gingen doen, veel te veel bier dronken en lekkere chili con carne aten.
Hij moest zijn fiets in paard omtoveren om 's avonds de Sterke Peer 1/8 triathlon mee te doen. Allemaal heel plezant enzo. Alleen had ik er wel mijn bedenkingen bij. Maarten is best wel sportief maar om zo uit het niets te moeten meedoen aan de Sterke Peer op uw vrijgellen... ik had zoiet van "'t moet wel plezant blijven he". Vermits ik de enige naast Maarten was die ook zijn fiets bijhad was de conclusie simpel. Ik zou uit solidariteit meedoe.

Vooraf had ik al aangekondigd dat het enige echte struikelblok het zwemmen zou zijn, en ja hoor ik kwam als laatste uit het water. Het fietsen en lopen vielen wel mee...
Ook ons doel om niet als laatste aan te komen hebben we kunnen volbrengen. Maarten was 3e laatste en ik voorlaatste. We verloren ook heel veel tijd met Maarten zijn paard.
Vandaar dus dat we dit jaar opnieuw willen deelnemen als volwaardige deelnemers om eens te zien wat we er dan van bakken. Het zwemmen zal wel een even groot struikelblok blijven.

Nadien was er daar trouwens nog een zeer geslaagde fuif in een gigantische feesttend met optredens en nadien DJ... allemaal zeker voor herhaling vatbaar.

Reacties