Licht aan het einde van de tunnel...

Net naar de dokter geweest. Nog steeds thuis. Nog een week extra. Week drie (+2 dagen). 'k Heb mij deze week ook wel heel slecht gevoeld. Maandag ging het eigenlijk heel goed, licht aan het einde van de tunnel dacht ik. Stiekem begon ik al te plannen wanneer ik terug wat zou kunnen trainen en hoeveel tijd me dat nog gaf voor De Ronde v Vlaanderen (waarschijnlijk toch te vroeg) en Tilff-Bastongne-Tilff.
Achter het hoekje stond er echter een klein klootzakske te wachten onder de vorm van een valling. In combinatie met dat cytomegalie virus dus geen goed idee. Overdag had ik maar wat snot, 's nachts werd ik wakker van de pijn aan mijn sinussen en de dag erna had ik koorts. Ik dus terug naar de dokter. Dat virus ondermijnt uw weerstand met als gevolg dat het lichaam het een beetje moeilijk krijgt als er nog eens iets bovenop komt. Vandaar dus een valling met koorts en dus ook anti-biotica. Ik dus ook bijzonder moe, dinsdag de hele dag geslapen. Woensdag en ook gisteren nog heel moe. Wel niet te veel meer geslapen overdag vermits ik liever 's nachts goed slaap.

Volgende week dus nog een week thuis. Op het moment voel ik mij wel niet al te slecht... wel nog wat snot en vermoeid. Ik hoop een beetje dat die vermoeidheid mee weggaat als die valling eenmaal deftig achter de rug is.
Als dat het geval is ben ik wel van plan om al terug beginnen te werken. Eerst met halve dagen van thuis en vervolgens terug vollebak. Als dat allemaal goed gaat kan ik terug op de fiets. Eerst voorzichtigjes zien of mijn lichaam het allemaal wel aankan. Zal ook terug een beetje conditie moeten opbouwen. Voordeel is wel dat ik door dat virus ondertussen al 5 kilo ben afgevallen en die zal ik dus niet meer moeten mee sleuren. Af en toe een beetje positiviteit kan geen kwaad he...

'k Moet zeggen, 'k begin da wel gewoon te worden zo nen helen dag thuis zitten. Misschien word ge daar toch een beetje te lui van op de langen duur. 'k Denk toch ook wel dat het feit dat ik mij hier nog niet stierlijk zit te vervelen ook wel een aanwijzing is da'k de rust echt nog wel nodig heb.

Maar er is dus licht aan het einde van de tunnel (nog eens) en ik hoop dat er deze keer geen klootzakskes meer achter hoekskes staan te wachten.

Reacties