Zoals je kan zien in het overzicht is er deze week geen looptraining geweest. 'k Was een beetje ziekjes en heb dat dan maar overgeslagen. Momenteel ben ik nog wel wat aan het hoesten, maar ik besloot toch om van en naar het werk te fietsen.
Gisteren was het storm. Karen probeerde me nog te bellen en ik vond ook net nog een mailtje waarin ze zei dat ik in die storm niet met de fiets moest rijden.
Langs de ene kant heeft ze misschien wel gelijk, maar langs de andere kant doen al die schoolgaande kinderen dat ook gewoon elke dag.
Toegegeven, ik werd soms precies van mijn fiets geblazen. Het werd een mooie strijd tegen de 'elementen' (regen en heel veel wind) en mezelf. Mezelf omdat je met vollebak wind tegen moet kiezen tussen de verleiding om tegen 10km/u naar huis te bollen of te blijven duwen en 20/25 te rijden.
De wind was ongelooflijk, afdraaien wind in was soms precies onmogelijk. Genoeg vertragen en met heel het lichaam meesturen anders lukte het bijna niet. Wind tegen was keihard werken en wind mee was een ongelooflijke zaligheid. Plots ben je ergens anders. Alle kabaal dat de storm maakt valt weg en in die zaligheid zweef je over de weg alsof je vleugels hebt... om dat plots een slag te krijgen van een zotte windstoot van opzij...
Deze morgen was het al veel minder, nog wel veel wind, maar zeker geen storm meer. Wel maar de gewone route genomen omdat ik vrij laat vertrokken was.
Vanovond nog eens naar de rugby en ook zondag. Dan is er 2 of 3 weken geen wedstrijd op zondag en hoop ik een paar tourkes van grotere afstand te doen.
Gisteren was het storm. Karen probeerde me nog te bellen en ik vond ook net nog een mailtje waarin ze zei dat ik in die storm niet met de fiets moest rijden.
Langs de ene kant heeft ze misschien wel gelijk, maar langs de andere kant doen al die schoolgaande kinderen dat ook gewoon elke dag.
Toegegeven, ik werd soms precies van mijn fiets geblazen. Het werd een mooie strijd tegen de 'elementen' (regen en heel veel wind) en mezelf. Mezelf omdat je met vollebak wind tegen moet kiezen tussen de verleiding om tegen 10km/u naar huis te bollen of te blijven duwen en 20/25 te rijden.
De wind was ongelooflijk, afdraaien wind in was soms precies onmogelijk. Genoeg vertragen en met heel het lichaam meesturen anders lukte het bijna niet. Wind tegen was keihard werken en wind mee was een ongelooflijke zaligheid. Plots ben je ergens anders. Alle kabaal dat de storm maakt valt weg en in die zaligheid zweef je over de weg alsof je vleugels hebt... om dat plots een slag te krijgen van een zotte windstoot van opzij...
Deze morgen was het al veel minder, nog wel veel wind, maar zeker geen storm meer. Wel maar de gewone route genomen omdat ik vrij laat vertrokken was.
Vanovond nog eens naar de rugby en ook zondag. Dan is er 2 of 3 weken geen wedstrijd op zondag en hoop ik een paar tourkes van grotere afstand te doen.
Reacties