Zondag ben ik gaan puffen in de Ardennen, 't is te zeggen achter Luik want volgens sommigen zijn dat de Ardennen niet meer. In mijn woordenboek is alles in het zuiden van het land dat groen ziet gelijk aan de Ardennen, vooral daar in den hoek :-)
In ieder geval, ik heb de Route Buissoniere gevolgd. 127km met nogal wat hellingen, kwestie van dat toch ook eens gedaan te hebben vooraleer ik stomverbaasd in de Alpen nen berg aan het oprijden ben.
Het besluit is hetzelfde als tijdens de Ronde van Vlaanderen. Omhoog rijden gaat wel, ook over een wat langere afstand. Het zijn nog altijd de Alpen niet ik weet het, maar ik heb toch het gevoel dat ik het wat kan aanvoelen en iets of wat doseren. Het probleem blijft de afstand. Tot hier toe maximum 140km gereden en dat laat zich voelen.
Begin mei staat Tilff-Bastogne-Tilff op het programma en ik weet nog niet echt waar ik die extra 100km vandaan ga halen. Die hellingen, ook al raak ik ze dan wel op, steek je natuurlijk niet zomaar weg en ik was zondag best wel blij toen ik na 5 uur (6uur met de rustpauzes bij) terug aan de auto kwam.
Het gaat er dus nu om om ook de DUUR de vergroten tijdens de training wat niet simpel want de TIJD is beperkt. Dit weekend zal het bijvoorbeeld alleen maar lukken op zondag als Inti naar de gidsen is van 13:00 tot 17:00 en dat zijn maar 4 uren. Daar ga ik geen 200km in afhaspelen natuurlijk... 't zou schoon zijn.
Maar de Route Buissoniere dus, bijzonder mooie route qua natuur en ook qua fysieke inspanning een uitdaging. Vertrek en aankomst in Tilff. Het zwaarste stuk qua hellingsgraad en lengte van beklimmingen zit duidelijk in het eerste stuk. Na 70km kom je in Hamoir, ideaal om een rust pauze in te lassen en dat heb ik dan ook gedaan. Effie op het terrasje in de zon.
Ik was er alleen op uitgetrokken, maar kwam al snel een kerel uit Nijlen tegen. Die was ook aan het trainen voor de Marmotte dit jaar. Samen zijn we tot in Hamoir gereden waar hij afsloeg om de korte weg naar Tilff te nemen wegens nog namiddag plannen.
Een grote forse kerel, wat mij sterker maakte in het bergop rijden maar eens op het vlakke had hij duidelijk meer power als ik wat maakte dat ik op het vlakke soms nog al eens iets dieper moest gaan. Na ons terrasje ging ik dus alleen verder voor de laatste 50km. Die werden bijzonder zwaar. Het feit dat ik alleen was zat daar zeker voor tussen, maar zeker ook het feit dat ik hem probeerde te volgen op de vlakke stukken. Voor Hamoir was er een vrij lang stuk over de grote baan waar ik een 15 tal meter achter hem reed en maar niet in zijn wiel kon komen. Dat heb ik dus echt wel moeten bekopen nadien.
Al bij al toch een geslaagde oefening. Ik geef nog even de website mee waar ik de route vond, want ik heb de indruk dat er daar nog interessante routes op staan.
http://www.klimroutes.nl/
Voor mij zeker ene route die voor herhaling vatbaar is. Een beetje uitkijken op sommige punten qua aanduiding maar voor de rest goed te doen.
In ieder geval, ik heb de Route Buissoniere gevolgd. 127km met nogal wat hellingen, kwestie van dat toch ook eens gedaan te hebben vooraleer ik stomverbaasd in de Alpen nen berg aan het oprijden ben.
Het besluit is hetzelfde als tijdens de Ronde van Vlaanderen. Omhoog rijden gaat wel, ook over een wat langere afstand. Het zijn nog altijd de Alpen niet ik weet het, maar ik heb toch het gevoel dat ik het wat kan aanvoelen en iets of wat doseren. Het probleem blijft de afstand. Tot hier toe maximum 140km gereden en dat laat zich voelen.
Begin mei staat Tilff-Bastogne-Tilff op het programma en ik weet nog niet echt waar ik die extra 100km vandaan ga halen. Die hellingen, ook al raak ik ze dan wel op, steek je natuurlijk niet zomaar weg en ik was zondag best wel blij toen ik na 5 uur (6uur met de rustpauzes bij) terug aan de auto kwam.
Het gaat er dus nu om om ook de DUUR de vergroten tijdens de training wat niet simpel want de TIJD is beperkt. Dit weekend zal het bijvoorbeeld alleen maar lukken op zondag als Inti naar de gidsen is van 13:00 tot 17:00 en dat zijn maar 4 uren. Daar ga ik geen 200km in afhaspelen natuurlijk... 't zou schoon zijn.
Maar de Route Buissoniere dus, bijzonder mooie route qua natuur en ook qua fysieke inspanning een uitdaging. Vertrek en aankomst in Tilff. Het zwaarste stuk qua hellingsgraad en lengte van beklimmingen zit duidelijk in het eerste stuk. Na 70km kom je in Hamoir, ideaal om een rust pauze in te lassen en dat heb ik dan ook gedaan. Effie op het terrasje in de zon.
Ik was er alleen op uitgetrokken, maar kwam al snel een kerel uit Nijlen tegen. Die was ook aan het trainen voor de Marmotte dit jaar. Samen zijn we tot in Hamoir gereden waar hij afsloeg om de korte weg naar Tilff te nemen wegens nog namiddag plannen.
Een grote forse kerel, wat mij sterker maakte in het bergop rijden maar eens op het vlakke had hij duidelijk meer power als ik wat maakte dat ik op het vlakke soms nog al eens iets dieper moest gaan. Na ons terrasje ging ik dus alleen verder voor de laatste 50km. Die werden bijzonder zwaar. Het feit dat ik alleen was zat daar zeker voor tussen, maar zeker ook het feit dat ik hem probeerde te volgen op de vlakke stukken. Voor Hamoir was er een vrij lang stuk over de grote baan waar ik een 15 tal meter achter hem reed en maar niet in zijn wiel kon komen. Dat heb ik dus echt wel moeten bekopen nadien.
Al bij al toch een geslaagde oefening. Ik geef nog even de website mee waar ik de route vond, want ik heb de indruk dat er daar nog interessante routes op staan.
http://www.klimroutes.nl/
Voor mij zeker ene route die voor herhaling vatbaar is. Een beetje uitkijken op sommige punten qua aanduiding maar voor de rest goed te doen.
Reacties