1 stap naar voor 2 naar achteren

Dat wordt hier stillekes aan deprimerend. Gisteren na bijna 4 weken thuis terug gaan werken, vandaag alweer thuis met een keelontsteking.
Nog altijd niks getraind ook niet. Tegen donderdag moet ik terug kunnen gaan werken volgens den dokter, maar ik ben er toch niet gerust is. Dat is hier gewoon het een na het ander.

Het is natuurlijk mijn eigen schuld. Eind vorige week voelde ik mij beter en in mijn enthousiasme heb ik natuurlijk weer overdreven. 'k Heb drie dagen in de tuin gewerkt. Gesnoeid, verhakseld en wortels uitgegraven. De tuin ziet er nu uit alsof er een bom in is gevallen en dat zal vrees ik nog wel een tijdje zo blijven.
Zondag namiddag ben ik dan naar de rugby gaan kijken: Antwerp - Standard (36-18). Het was daar koud en nat en nadien heb ik ook nog wat pinten gepakt ook. Ik wist natuurlijk dat ik dat niet moest doen en daar betaal ik nu de prijs voor.

Beter was ik een rustig tourke gaan fietsen en het daarbij gelaten. Hopelijk dit weekend of volgende week. Dit weekend is al vrij volgeboekt heb ik vernomen.

Het goede nieuws is toch nog altijd dat het virus mij minder en minder parten speelt. Het heeft er misschien wel toe bijgedragen dat ik nu deze keelontsteking heb maar die vermoeidheid als voordien is er toch niet meer bij. Dus ik verwacht wel van na de keelontsteking terug strijdvaardig te zijn. 'k Zal dan wel moeten uitzien dat ik niet in dezelfde val trap.

Reacties