Bollekes "de Koninck" en den "Hageland Classic"

Eindelijk nog eens naar het werk gefietst vorige donderdag en vrijdag. Stefaan is ook nog eens mee gefietst. Dat was geleden van voor Jozef geboren was dus als zeker meer dan een jaar. Er was dus veel wachten bij. Het was wel mooi weer, vooral donderdag avond, heel aangenaam om te fietsen dus. Vrijdag was het ook mooi, maar gezien het vroege uur, 7:15 vertrokken, nog pokke koud en mijn handschoenen lagen in mijnen auto in Mechelen... slimmerik.




Zaterdag dan, met mijnen broeder en de Lucien Buysse vrienden den "Hageland Classic" gaan rijden - de 135 km versie. 'k Moet zeggen, het Hageland is mooi. Geen idee waar al die hellingen vandaan kwamen in ons vlakke land, maar er zaten er een paar pittige bij. In het begin werd er ook keihard door gevlamd. Meegereden met groepjes en dat was soms wel tegen de 40. Voor Frederik die helemaal niet gewoon is om zover te fietsen werd het een beetje te veel en op Grasbos moest hij afstappen. De veer was gebroken. We moesten toen nog zo'n 50 km en waren al stevig achterop geraakt.

Voor mij was dat de kans om wat te recupereren. Ik had namelijk de fout gemaakt om de avond voordien veel te lang te blijven plakken in de koekestad. Nadat we met de spaanse les waren gaan eten in een tapasbar zijn we nog bollekes gaan drinken in den Engel. Uiteindelijk lag ik om 3:30 in mijn bed. Ik weet nu in ieder geval da'k dat niet moet doen als ik zo ver ga fietsen.

Uiteindelijk allebei uitgereden, maar ik had er waarschijnlijk meer van genoten als ik fris aan de start was gekomen. Ik voel het ook aan mijn spieren die zijn veel strammer dan normaal. Het is alsof de Hageland Classic zwaarder was den de Ronde van Vlaanderen vorige week en dat is natuurlijk niet helemaal juist. Te meer omdat het zaterdag eigenlijk prachtig weer was. In het begin overtrokken, maar een goed stuk in het zonneke kunnen rijden.


Zondag was het dan de beurt aan de profs in Parijs-Roubaix. Tom Boonen heeft het prachtig afgemaakt. Samen met Cancellara en Ballan weg gereden, met zijn drieen naar de velodroom en toen hij sprong probeerden ze zelfs niet om er over te gaan omdat er te veel kracht achter zat. Proficiat Tom.

Reacties