Zaterdag ochtend om 5 uur opgestaan. Korte koersbroek aangedaan, eens naar buiten gekeken, en ja hoor, grijs en regen zoals de hele vorige week. Toch maar die korte broek aangehouden, ik zou wel zien op weg naar Ronse.
Eerst Maarten nog gaan ophalen en samen trokken we dan naar Ronse om er aan de 30 hellingen op het 140km lange parcours te beginnen. Het werd een natte rit met momenten ook koud, maar weerom prachtig georganiseerd door de Lotto Cycling tour. We zijn wel 1 keer fout gereden waardoor we den Taaienberg 2 maal zijn moeten oprijden, maar dat was eerder onze eigen fout.
De omgeving van de Vlaamse Ardennen en zeker waar het parcours van de Reuzen van Vlaanderen doorloopt is prachtig. Ik zou zelf durven zeggen dat ik het een mooier parcours vond dan dat van de Ronde van Vlaanderen. Voordeel is ook wel dat je hier de grote massa niet hebt als in de Ronde. Er mag maar 3000 man starten. Er ligt je dus niets in de weg om je testen op de vele hellingen.
We hebben hem dus allebei uitgereden hoewel we toch weer allebei onze dip hebben gehad. Ik een beetje eerder, Maarten een beetje zwaarder.
Het succes van de rit en de voldoening werden (worden) wel ontsierd door een val van mijzelve. Gelukkig aan het einde van de rit. In de afdaling van de Muziekberg (voorlaatste helling) had ik een bocht verkeerd ingeschat en ben ik dus tegen 50 a 60 per uur onderuit gegaan. Gevolg, achterwiel paraplu en mijn versnelling hadden ook ne serieuzen tik gehad. Fiets binnen. Ikzelf heb schaafwonden aan de elleboog en dij. Al bij al valt dat nog mee vind ik. Het hadden veel meer schaafwonden kunnen zijn of nog erger, want ik ben rakelings langs een betonnen paalke geschofen.
Toch niet zo heel plezant, maar hopelijk een goede les voor de toekomst.
Eerst Maarten nog gaan ophalen en samen trokken we dan naar Ronse om er aan de 30 hellingen op het 140km lange parcours te beginnen. Het werd een natte rit met momenten ook koud, maar weerom prachtig georganiseerd door de Lotto Cycling tour. We zijn wel 1 keer fout gereden waardoor we den Taaienberg 2 maal zijn moeten oprijden, maar dat was eerder onze eigen fout.
De omgeving van de Vlaamse Ardennen en zeker waar het parcours van de Reuzen van Vlaanderen doorloopt is prachtig. Ik zou zelf durven zeggen dat ik het een mooier parcours vond dan dat van de Ronde van Vlaanderen. Voordeel is ook wel dat je hier de grote massa niet hebt als in de Ronde. Er mag maar 3000 man starten. Er ligt je dus niets in de weg om je testen op de vele hellingen.
We hebben hem dus allebei uitgereden hoewel we toch weer allebei onze dip hebben gehad. Ik een beetje eerder, Maarten een beetje zwaarder.
Het succes van de rit en de voldoening werden (worden) wel ontsierd door een val van mijzelve. Gelukkig aan het einde van de rit. In de afdaling van de Muziekberg (voorlaatste helling) had ik een bocht verkeerd ingeschat en ben ik dus tegen 50 a 60 per uur onderuit gegaan. Gevolg, achterwiel paraplu en mijn versnelling hadden ook ne serieuzen tik gehad. Fiets binnen. Ikzelf heb schaafwonden aan de elleboog en dij. Al bij al valt dat nog mee vind ik. Het hadden veel meer schaafwonden kunnen zijn of nog erger, want ik ben rakelings langs een betonnen paalke geschofen.
Toch niet zo heel plezant, maar hopelijk een goede les voor de toekomst.
Reacties