18/02/2014 ochtend

Eindelijk nog eens... het gaat moeizaam.  Veel te lang stil gelegen.  De motivatie om 's morgens uit mijn bed te komen is navenant.  De motivatie om 's avond op tijd in mijn bed te kruipen nog erger.
Telkens opnieuw groeit mijn respect voor 'echte' sportmensen die er toch enorm veel voor moeten opgeven om toppers te worden.  En velen worden zelfs helemaal geen topper, maar doen het toch.  In dienst van anderen, of gewoon puur voor de eigen voldoening.
Die eigen voldoening heb ik ook, maar de vermoeidheid ook.  En dat komt dus ook wel deels door het 'gebrek' aan discipline... momenteel ook wel door het gebrek aan oefening, maar dat hangt dus allemaal samen.  Meer discipline is meer oefening is minder vermoeidheid is meer voldoening.  Het lijkt dus allemaal heel simpel als je het sommetje maakt, niet?
Toch niet blijkbaar.  Als je 's avonds dat lekkere glaasje wijn drinkt en toch nog iets langer blijft zitten omdat het toch zo gezellig is of voor zoveel andere redenen.  Er is altijd wel een 'excuus' te vinden.
Maar bon, vandaag heb ik dus toch doorgezet, hoewel toch iets te laat gaan slapen om 's morgens vol goede moed  op de fiets te stappen.  De voldoening is er echter wel.  Als je vertrekt in het donker en je komt aan als het licht is heb je het hele gamma aan licht schakeringen gehad van nacht naar dag.
En dat is gewoon zalig.

Check out my 25.9 km Ride on Strava: http://app.strava.com/activities/114144143

Reacties